Kendilik Bahsi ve ‘Ahlat Ağacı’ Filminde Modernite Eleştirisi

Bu çalışmada modern bireyin kendini var etme çabası bağlamında çağ getirisi olarak karşılaştığı problemler, zorunluluklar ve değer yargıları ele alınmıştır. Türkiye özelinde kendisiyle çatışması, aidiyeti, yaşam biçimi, ahlâkî problemleri dönemde oluşan dikotomilerden olan kent-taşra gelenek-modernite ilişkisi incelenmiştir. Aşırı bireycilik, modernite ile birlikte geleneksel değerlerin önemsizleşmesi tüketim odaklı anlık tarzına geçilmesinin neticesinde ait olma hissinin kaybı, vicdan ahlâk kavramlarının bireylerdeki karşılığı işlenmiştir. çerçevede meselesi odak noktayı teşkil etmektedir. Modern iletişim çağında sinema, yaşamın gerçeklerini yansıtma konusunda önemli bir araç haline gelmiştir. Film sosyal hayat incelemeleri bu doğrultuda önemlidir. Makalede Türkiye’de temelde yaşanan değişim dönüşümlerin bireydeki etkileri, çağda hayat, eğitim, din, meslek aile mevzuları, Ahlat Ağacı filmi üzerinden irdelenmiştir. senaryosu, senaristlerinden biri Nuri Bilge Ceylan’ın amcasının oğlu Akın Aksu’nun hikayesi üzerine yazılmıştır. Ceylan, filmlerinde insan doğasını toplumsal sorunları derinlemesine işlemektedir. Gerçekliği doğrudan, birçok yön detayıyla göstermeye çalışmaktadır. filmleri üst-kurguya sahip eleştirel filmlerdir. da toplumunu, kapitalist biçimini yansımalarını ince alay ironi sergilediği uzun soluklu yapıtlarındandır. Film, Sinan’ın arama serüveninde karakterler kurduğu ilişkiler doğrultusunda analiz edilmiştir. filmde yalnızca modernitenin izlerine değil, post-modernitenin sorunlarına cesurca değindiği eleştirilerini de diyaloglarla apaçık şekilde sunduğu görülmüştür. Yapıt, post-modern çekilmiş Türkiye’nin sorunlarıyla çağa problemlere değinmiştir. Bireylerin moderniteyle kendilik süreçlerinde bağsız, süreksiz parçalı biçimine sürüklenmesi kimlik bunalımlarına sebep olmuştur. durum kişisel olmakla hafızaya müdahaleyi ifade Taşradan kente geçişte izleri zamanla bulanıklaşsa gelenek ikiliği göze çarpmaktadır. Çalışmada bireysel değişimle toplumda gerçekleşen değişiklikler Modernite artan hızlı zorunluluğu güncelden geri kalmanın oluşturduğu bunalımlar Bireyin davranışlarında kararsız, sıkışmış yalnız hissetmesi son yüzyılda belirginleşmiştir. bağlamda Ağacı’nda başkarakter yalnızlığı, taşra kent, hayalleri şartları arasında sıkışmışlığı taşradan kaçmasıyla başlamış taşrada bulmasıyla sonuçlanmıştır. Kendi gerçekliğinden kaçarak tekrar taşraya babasının kaldığı yere dönen Sinan karakterinde içinde süreklilik perspektifi görülmektedir.